Website Εκδόσεις Περιοδικό Λέσχη
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Η ανάλυση του τι πρέπει να γίνει στη χώρα μας είναι πραγματικά αδύνατο να γίνει χωρίς εκτίμηση για την πορεία της γενικευμένης κρίσης που συνεχίζεται και οξύνεται στο ιμπεριαλιστικό κέντρο και που ενδεχομένως έχει αρχίσει να εξαπλώνεται στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και τις ανερχόμενες χώρες.
Ανεξάρτητα από την πορεία και τη μορφή πτώχευσης της χώρας, ο κοινωνικός Αρμαγεδδών είναι εδώ και απειλεί την υγεία και τη ζωή των λαϊκών τάξεων.
Η επισφάλεια, όμως, δεν έπεσε από τον ουρανό. Δεν είναι μια φαεινή ιδέα που ξαφνικά κυρίευσε τους κυβερνώντες και τις επιχειρήσεις. Ως τάση είναι σύμφυτη στον καπιταλισμό.
Τους τελευταίους έξι μήνες ένα μεγαλειώδες πανεκπαιδευτικό κίνημα συνταράσσει τη Χιλή
Η νεολαία και το φοιτητικό κίνημα, εδώ και δεκαετίες έχει καταφέρει να εδραιωθεί στη συνείδηση του λαού σαν την αιχμή του δόρατο
Η συγκεχυμένη και αντιφατική εκδήλωση των λαϊκών διαθέσεων και η απουσία σαφούς ιεράρχησης των σημείων του βασικού τρίπτυχου, εκφράστηκε με την ανισοβαρή έκφρασή τους, η οποία προσέλαβε και μορφή, συχνά ιδιαίτερα διακριτής, χωροταξικής οριοθέτησης.
Το πρόβλημα ξεκινά ήδη από τη δεκαετία του ’70, όταν τα λεγόμενα ευρωκομμουνιστικά κόμματα υιοθετούν μια θετική στάση απέναντι στην τότε ΕΟΚ αντιμετωπίζοντάς την ως την εναλλακτική λύση απέναντι στην αντιπαράθεση ΗΠΑ-ΕΣΣΔ.
Όντως σήμερα η αμηχανία αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο στο γενικότερο αριστερό τοπίο, και είναι έκδηλη καταρχήν στα τμήματα της Αριστεράς που έχουν τον πιο σαφή φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό.
